به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ هر سال که نزدیک به ماه مبارک رمضان می‌شویم، خاطرات خوشی از دیدار دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی با رهبر انقلاب در ذهنمان متبادر میشود. در یکی از روزهای ماه رمضان جلسه‌ای انتقادی و صریح بین دانشجویان و رهبری برگزار میشود که نمایندگان تشکل های دانشجویی به بیان نظرات کارشناسی و انتقادی نسبت به روند کشور طی یکسال اخیر می پردازند.
گویا امسال هم به مانند 2 سال گذشته قرار است این دیدارِ حضوری تبدیل به دیدارِ مجازی شود، چرا که با وجود واکسیناسیون عمومی و کاهش فوتی‌های مربوط به ویروس کرونا شرایط برای دیدار حضوری مهیا نشود.
زاویه دید هر کدام از تشکل‌های دانشجویی به جامعه، دولت، اقتصاد و مشکلات امروز کشور به گونه‌ای است که می توان گفت هر کدام با توجه به دغدغه و نگاه خود، موضوعات خاصی را بیان کرده‌اند. ما بر آن شدیم تا در سلسله گزارش‌هایی به بررسی دغدغه‌ها و انتقادات نمایندگان تشکل‌های دانشجویی همچون بسیج دانشجویی، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل، جنبش عدالتخواه دانشجویی، جامعه اسلامی دانشجویان، دفتر تحکیم وحدت و نشریات دانشجویی وزارت علوم از سال 1395 تا 1400 را که در دیدار با رهبر انقلاب داشتند، بپردازیم.
«محمدحسین قائدشرف» دبیر اسبق دفتر تحکیم وحدت در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب/ ماه رمضان سال 1395:
1. صورت اصولی و نظام مند از جمله موارد مغفول مانده در کشور است. متأسفانه نمی توان امیدی به صدا و سیمای فشل جمهوری اسلامی ایران بست. (البته می دانیم این حرفا از صدا و سیما پخش نخواهد شد.( لذا پیشنهاد می دهیم دستگاه های دفاعی امنیتی کشور مانند سایر کشورهای قدرتمند این مسئله را نیز در زمره ی ماموریت های خود تعریف نمایند.
2. در سال 91 لیستی مشتمل بر معرفی چند هزار کانال که نقاط اصلی وابستگی اقتصاد کشور به خارج است تهیه گردید. اما تاکنون اقدامی جهت احصاء، دسته بندی و ارجاء این اقلام به دانشگاه های مادر که دارای توان علمی جهت تولید هستند، صورت نگرفته است. انجام این امر ضمن تقویت رابطه ی صنعت و دانشگاه و تولید دانش بنیان موجب می شود ما دانشگاهیان نیز بتوانیم نقش خود را در مسئله ی اقتصاد مقاومتی ایفا نماییم.
3. افرادی که در دولت سازندگی سبک زندگی مردم را هدف قرار دادند و مسئله ی ساده زیستی را از ادبیات عمومی جامعه حذف نمودند، اقشار مستضعف را کم برخوردار خواندند و قس علی هذا، که منجر به نطق تاریخی شما تحت عنوان "عبرت های عاشوایی" شد امروز در شکل دیگری در حال ادامه ی مسیر خود هستند اما این بار این مسئله نه دولت بلکه پایه و پی نظام را خواهد کند. این هشدار ما دانشجویان برای نظام است.
4. طبق بررسی های کارگروه ازدواج دفتر تحکیم وحدت، مجموعاً 700 هزار دانشجو در استان تهران تحصیل می کنند که 240 هزار نفر آنها دانشجوی تحصیلات تکمیلی یعنی دارای سن مناسب و یا بالا برای ازدواجند که در کمال ناباوری توسط دانشگاه ها و یا اساتید حتی به آنها مجوز شاغل بودن و کسب درآمد نیز داده نمی شود. تعداد ازدواج های دانشجویی در بین این 700 هزار نفر تامل برانگیز است. متاسفانه باید گفت که در سال گذشته تنها 3500 مورد ازدواج دانشجویی در تهران به ثبت رسیده است. یکی از مسائل اصلی دانشجویان مسئله ی مسکن و خوابگاه متاهلی است. در کل استان تهران تنها و تنها "برخوردار ترین استان کشور" است. ما 1000 واحد خوابگاه متاهلی وجود دارد و این آمارها متعلق به معتقدیم که حل این معضل به عزمی جزم برای راه اندازی "مسکن مهر دانشجویی" نیازمند است. (بیشتر بخوانید)
«زهراسادات رضوی» نماینده دفتر تحکیم وحدت در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب/ ماه رمضان سال 1396:
۱. اصل ۵۶ قانون اساسی نقش مردم را اینگونه بیان می‌کند: حاکمیت مطلق بر انسان و جهان هستی از آن خداست و هم او انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است و هیچ کس نمی تواند این حق الهی را از مردم سلب کند. متاسفانه امروز با مسئولینی مواجهیم که نه تنها ذره ای بر این اصل اعتقاد ندارند بلکه ورود مردم را با دیده ی ترس می نگرند و تلاش می کنند نقش مردم را در راهپیمایی ها و پای صندوقهای رای خلاصه کنند.
۲. قانون انتخابات قدیمی و ناکارامد شده. برای نمونه گسترده بودن حوزه‌های انتخاباتی از نظر جمعیتی و جغرافیایی امکان مشارکت فعالانه را از مردم سلب نموده است. شهر تهران با جمعیتی حدود ۹ میلیون نفر کماکان یک حوزه‌ی انتخابی محسوب می شود. برای مثال در انتخابات مجلس، مردم شهر تهران باید ۳۰ نفر را از بین هزار و ۱۲۰ کاندید انتخاب نمایند. بدیهی است در چنین شرایطی نمی توان به شناخت لازم برای انتخاب دست یافت. بنابراین اصحاب قدرت و ثروت و هجمه های رسانه ای آن هاست که اذهان ملت را به سمت یکی از دو لیست موجود جهت دهی می کنند. نتیجه ی چنین انتخاباتی ، حذف افراد متخصصی است که در حلقه ی نزدیکان احزاب کشور نیستند.
۳. شورای نگهبان را چشم بیدار نظام و حافظ جمهوریت و اسلامیت نظام می دانیم و از این رو درباره ی عملکرد شورای نگهبان سوالاتی داریم. برداشت ما از وظیفه شورای نگهبان اشتباه بوده یا شورای نگهبان به مصلحت اندیشی روی اورده است؟ سوال دیگر ما اینست که علی رغم تاکید حضرت عالی در شفاف کردن معیار های ریاست جمهوری مثل معیار رجل سیاسی- مذهبی ، چرا تا کنون این شفافیت ایجاد نشده است؟
4. با توجه به تلاش جبهه مقابل برای ارائه ی الگوهای ناکارآمد از زنان، جهاد در این جبهه ، نیازمند حضور اجتماعی –سیاسی و فرهنگی زنان انقلابی است و درد اینجاست که پس ذهن جریان ارزشی و انقلابی ما، هیچ لزومی برای حضور زنان در جامعه نیست! گویی در این زمینه، جامعه ی ارزشی ما را خوابی غفلت گونه فرا گرفته است. ما را فرمان دادید که الگوی زن مسلمان ایرانی را به همگان معرفی کنیم. وقتی اکثر آقایان ارزشی جامعه چنین الگویی را باور ندارند و در مقابل تحقق آن ایستادگی می کنند، تکلیف ما چیست؟ اگر دیر شود و بانوان انقلابی به جایگاه های مهم تصمیم سازی در سطح کلان جامعه نرسند، فردا کسانی برای دختران و زنان و آینده ی کشورمان تصمیم خواهند گرفت که دیدگاه های ضد خانواده و فمنیستی بر ذهنشان حاکم است و به زودی همان ها، تبدیل به الگوی زن موفق در عرصه ی سیاسی و اجتماعی می شوند. (بیشتر بخوانید)
«اسماعیل کوهی‌مقدم» دبیر اسبق دفتر تحکیم وحدت در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب/ ماه رمضان سال 1397:
1. در خصوص بعد مشارکتِ نظرات و مطالبات مردم، باید از ظرفیت‌های نظارتی مردم استفاده شود. به نظر میرسد سطح ارتباط مسئولین با نخبگان علمی و تشکل‌های مرتبط مطلوب نیست. شما تاکید فراوانی به حفظ امید در جامعه دارید، اما این امیدواری الزاماتی دارد و یکی از این الزامات جوان گرایی و شنیدن نظرات آنها است. به عنوان یک پیشنهاد، در سال حمایت از کالای ایرانی، یکی از دیدار‌های خودتان را به کارآفرینان جوان اختصاص دهید.
2. اما در سطح مطالبات عموم مردم! اخیرا اجتماعاتی توسط اقشار مستضعف و مظلوم جامعه، عموما با مطالبات اقتصادی شکل گرفت. این تجمعات یا مورد بی توجهی مسئولین قرار گرفت و یا با بی تدبیری کامل با برچسب "امنیت" به شکل بدی با آن مقابله شد. مثل تجمعات کارگران و برخی مالباختگان. اگر این تجمعات اعتراضی مسالمت آمیز و کوچک، توجه و پیگیری یک نماینده مجلس یا حتی امام جمعه شهر را در پی داشته باشد، فضا برای میدان داری دشمنان ملت فراهم نمی‌شود تا اتفاقاتی مثل دی ماه سال گذشته را رقم زنند.
3. در میان انبوهی از دستگاه‌های فرهنگی و تبلیغاتی که در چارچوب نظام فعال هستند، اگر تنها صدا و سیما به فهم درستی از روش‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای برسد گام بزرگی پیش رفته ایم. ما سیره حضرت امام و شما را در مورد مستضعفین می‌شناسیم، رسانه‌ای که برای مردم و به نام ملت ایجاد شده است امروز تا چه حد صدای مطالبات عدالت طلبانه مستضعفین است؟ سهم جریان لیبرال را با سهم مستضعفین مقایسه کنید. نظارت همگانی بدون رسانه مستضعفین چگونه تحقق می‌یابد.
4. مسئله‌ای در باب حوزه زنان، که در سال‌های اخیر خواهران دفتر تحکیم به عنوان یک ماموریت ویژه به آن پرداختند، تا در هجمه‌های سنگین تبلیغاتی و رسانه‌ای ابعاد شخصیت زن مسلمان انقلابی را تبیین کنند. الگوی انقلاب اسلامی برای بانوان جامعه زن نه شرقی و نه غربی است که در کنار خانواده خود به نقش آفرینی جدی و اثر گذار در جامعه می‌پردازد... اما از سویی معاونت امور زنان و مثلا! خانواده و فراکسیون زنانِ مجلس بر خاکستر فمنیستی کردن جامعه می‌دمند و از سوی دیگر تنها نهاد حاکمیتی سیاست گذار از فهم زنان و دخترانِ امروزِ جامعه درمانده است.
«نرگس‌سادات حسینی» نماینده دفتر تحکیم وحدت در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب/ ماه رمضان سال 1398:
1. جامعه پذیری سیاسی مطلوب آن است که مسئولیت اجتماعی به باور عمیق نسل آینده تبدیل شود و ابعاد سیاسی-اجتماعی دین، مانند امر به معروف و نهی از منکر متناسب با شرایط روز تبیین گردد. لذا دانش آموز ما باید نسبت به آینده کشور حساس شود، خود را در شکل گیری فردا اثرگذار بداند و با فهم سیاست، مطالبه گر شود نه یک سیاست گریزِ غرزننده!
2. سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی تهیه شده باید بتواند این مهم را پیاده کند اما به عنوان یک سند فراگیر و ملی ناتوان است؛ چرا که راهبرد‌های دقیق، ملموس و قابل ارزیابی از ویژگی های یک سند اجرایی استاندارد است که سند تحول فاقد آنهاست. ۲۰۳۰ به لحاظ مبانی اندیشه در زباله‌دان است اما در شاکله یک سند استاندارد کم‌نظیر است؛ آقایان بروند سندنویسی را از ۲۰۳۰ یاد بگیرند!
3. متاسفانه جامعه انقلابی ما با «بحران هویت اجتماعی دختران» مواجه است. نمونه‌ای از آن را در حادثه‌ی سیل اخیر مشاهده کردیم؛ احساس مسئولیت، دختران را بر آن داشت تا همچون آقایان به منطقه بروند اما جای سوال است که حضور زنان در روزهای ابتدایی برای لایروبی و کارهای یدی مفید است یا خیر؟ معتقدیم حرکت دختران به سوی این مدل مشارکت بیانگر یک خلا جدی در نظام اجتماعی ماست؛ خلا عرصه‌های حضور اجتماعی زنان انقلابی متناسب با هویت و طبیعت زنانه! این بحران هویت اجتماعی، دختران را به سمت فعالیت‌های مردانه می‌کشاند و شور انقلابی را به «ضد زنانگی‌شان» بدل می‌کند یا موجب «سرخوردگی اجتماعی» میشود و بی‌شک نه سرخوردگان اجتماعی می‌توانند راهبر جامعه باشند و نه زنانی با خوی مردانه!
4. جمهوری اسلامی اقتدار مردمی را با مشارکت بالا در انتخابات به خوبی نشان داده اما چه بگوییم از پشت صحنه؛ هزینه های هنگفت می کنند، افکار متناقض ائتلاف می سازند، با تهمت لیست دیگر را تخریب می کنند و بعد از 24 ساعت ائتلافشان متفرق می شود! نظام انتخاباتی باید اصلاح شود تا حضور پرشور مردم ثمر دهد. بهترین راه، حرکت به سوی نظام تناسبی است که می‌تواند در عین رفع اشکالات، احساس مشارکت مردمی را تقویت نماید و تنوع افکار در جامعه اسلامی را به مجلس وارد کند. متاسفیم که مجلس شورای اسلامی پس از سال ها بررسی، به طرح شهرستانی-استانی و تناسبی رسیده که در آن فواید تناسبی به کلی از بین رفته و عدالت انتخاباتی هم زیر سوال می رود. (بیشتر بخوانید)
«علی دهقان» دبیر اسبق دفتر تحکیم وحدت در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب/ ماه رمضان سال 1399:
۱. مگر غیر از اینست که اصل ۲۷ قانون اساسی شوخی نمادین حاکمیت با مردم است؟ برای مهار کرونای منحوس پروتکل داریم و با قائده عمل می‌کنیم، اما ۴۲ سال از عمر انقلاب اسلامی می‌گذرد و یکبار هم به مردم نگفته‌ایم که در تجمعات چگونه رفتار کنند، هنوز نگفته‌ایم که به فرض اگر در وسط اعتراضات مسالمت آمیز، شورشی برپا شد یا اسلحه‌ای دیدند چگونه عمل کنند، رفتار و گفتار مسئولین تنها این پیام را از سوی حاکمیت به مردم مخابره می‌کند که اعتراضات شما برای ما مهم نیست و اگر ناکارآمدی در کشور دیدید فقط تحمل کنید.
۲. مدت‌هاست که صدا و سیمای سردرگم و بدون راهبرد جمهوری اسلامی در نهایت محافظه کاری، گفتگوی مردم با مردم یا مردم با حاکمیت را قدغن کرده و تبدیل به روابط عمومی حاکمیت شده است، البته این اتفاق مطلق نیست و استثنائاتی هم دارد که برای یک مجموعه عریض و طویل، چنین استثنائات سهوی دور از ذهن نیست. متاسفانه مسئولین صدا و سیما همچون مسئولین شورای عالی فضای مجازی در جنگ شناختی علیه جمهوری اسلامی، تنها نظاره‌گر بمباران باور‌های مردم‌اند و ککشان هم نمی‌گزد که سرمایه‌ی اجتماعی نظام دارد بر باد می‌رود.
۳. اکنون در آستانه ششمین سالگرد ابلاغ سیاست‌های کلی جمعیت، باز هم باید شاهد گزارش‌های عریض و طویل، اما ویترینی آقایان باشیم؛ این در حالی‌ست که از یک طرف ۳ میلیون زوج نابارور هنوز در انتظار درمان رایگان هستند و از طرف دیگر مشکلات پیشِ روی ۱۲ میلیون جوان ایرانی موجب تاخیر در ازدواج و به تبع آن تاخیر در فرزند آوری شده، همچنین نهاد‌های منفعل فرهنگی آشکارا ضد سیاست‌های جمعیتی عمل می‌کنند و در این میان، متاسفانه نبودِ «زیرساخت اجتماعی مادری» نیز مزید بر علت شده است؛ فاجعه اینجاست که در جمهوری اسلامی نقش مادری آنقدر نادیده گرفته شده، که برخی اساتید دانشگاه، به خود اجازه می‌دهند تا همکاری با زنان را مشروط به عدم فرزندآوری کنند.
4. سالهاست فساد در لایه‌های مختلف نظام اداری کشور کم یا زیاد رخنه کرده است و به دلیل عدم زیرساخت قانونی مناسب، مردم نیز در مواجهه با هر دستگاهی صرفا می‌توانند نظاره‌گر این مفاسد باشند، در حالیکه نظارت مستمر مردمی در کنار نظارت متمرکز حکومتی می‌تواند نهضت ملی مبارزه با فساد ایجاد کند که این اتفاق نیز معطل تصویب طرح حمایت از گزارشگران فساد در مجلس است. (بیشتر بخوانید)
«محمد گودرزی» دبیر سابق دفتر تحکیم وحدت در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب/ ماه رمضان سال 1400:
1. برای مشارکت حداکثری باید زمینه تحزب به صورت حقیقی ایجاد گردد تا مردم در عرصه تصمیم ساز قبل از انتخابات حضور مثمر ثمر داشته باشند. متاسفانه لیدر‌های لیستهای انتخاباتی هیچ ضمانت اجرایی در قبال وعده‌های خود نمیدهند و مسئولیت سیاسی یاران خود را نمیپذیرند. با تفسیر نقش تحزب در قانون اساسی و ایجاد ساختاری منسجم در سایر قوانین زیردست، نقش سلبریتیهای سیاسی در انتخابات محدود شده و تشکیلات سازی بر شخص سازی غالب میشود، باید تحولی در مسئولیت رقم بخورد تا منجر به پاسداری از مشارکت شود، چرا که احزاب لیستی فقط مشارکت را در نازل‌ترین حد خود یعنی انتخابات و صرفاً رسیدنِ به قدرت میدانند و برای آگاهی بخشی مردم، مشارکتهای سلبی مدنی مانند اعتراضات و به طور کلی جهت نزدیک شدن خط اداره نظام به خط اراده مردم برنامه و کنشی ندارند. نهایتاً اگر جمهوری اسلامی، ساختار احزاب را قبول ندارد، سازوکاری تعریف کند که مشکلات مطرح شده را حل نماید.
2. از اصلی‌ترین دلایل ناامیدی، عدم به کارگیری علم و مهارتِ دانشگاه در جامعه است. یکی از اقدامات برای رفع چنین معضلی این است که نهاد‌های حاکمیتی باید به دانشگاه پروژه واگذار کند، مزایای انگیزشی مانند بیمه درنظر گیرد، تامین بورسیه دانشجویان را متقبل شوند و ملزم شوند درصدی از بودجه پژوهشی خود را به پژوهشکده دانشگاهها واگذار کنند که انجام این عوامل منجر به امید آفرینی در جوانان میشود.
3. تولیدمحوری نیازمند مشارکت واقعی مردم و بخش خصوصی در عرصه کار تولیدیست. در این راستا ابلاغیه سیاست‌های کلی اصل ۴۴ می‌توانست انقلابی درخصوص مردمی کردن اقتصاد و تسهیل شرایط برای مشارکت و توانمندسازی بخش خصوصی و تعاونی باشد. اما آنچه اجرا شد صرفاً واگذاری اموال دولت به پسر خاله‌های مسئولین بود.
4. در سطح کلان، هر روز بر سر یک مصوبه جدید، بدونِ حضور فعالانه فقه جنجال میشود و سرانجام یا مسکوت می‌ماند یا بالاجبار و با تغییر ظاهری تصویب میشود. راهکار رفع وضعیت موجود «موضوع شناسی فقهی مسائل زنان» و «تربیت متخصصان دینی در مسائل زنان و خانواده» به خصوص زنان فقیه است؛ این افراد باید در گروه‌هایی به استخراج، به‌روزرسانی و تبیین اصول متعالی اسلامی بپردازند. بدون این اصلاحات باید نگران افزایش نفوذ جریان معارض فمنیسیتی در جامعه بود. (بیشتر بخوانید)
گزارش از یاسین قاسمی
